Οι γιαγιάδες με τα κροκς, οι γύφτισσες με τα συνολάκια λαϊκής, οι ατσαλάκωτες με τα ατσαλάκωτα χαμόγελα, αυτές με τα ψεύτικα νύχια κι αυτές με τις ψεύτικες υποσχέσεις, όλα τα χρυσά πέδιλα και τα ρολόγια προσφοράς, οι ηλιοκαμμένες με τα βραχιόλια και τα δαχτυλίδια κι αυτές με το καινούργιο μαγιό στη σακούλα H&M... Οι ποδηλάτισσες, οι καθαρίστριες, οι μπαργούμεν, οι νουμεράκι βόνταφον, κλακ κλακ τα τακούνια στο πεζοδρόμιο, πορτοκάλια διαίτης έχετε; Μ' αυτό το αντιηλιακό θα μαυρίσω; Τι εννοείς δε δέχονται σκυλιά μέσα στο κτελ;! Και οι λεπτές και οι χοντρές, όλες οι ξανθιές, οι εντυπωσιακές, οι καθηλωτικές, αυτές με τα υπνωτιστικά βλέμματα ή κι εκείνες με τα σχόλια αμφίσημων προθέσεων... Το φωσφοριζέ τιραντάκι με τον λεκκέ παγωτού, οι φούστες οι μελετημένες στο χρώμα και το μάκρος, τα ψηλά σορτσάκια που κάνουν πως δεν ξέρουν, είναι όλα τους ένα ξεπεσμένο αστικό υποκατάστατο μιας πετσέτας ριγμένης στην άμμο και της αλμύρας στα χείλη εκείνης.
