Οι μέρες περνάνε.
Η μυρωδιά σου αρχίζει να φεύγει από τα σεντόνια,
όχι όμως από το μυαλό μου
- θα φύγει ποτέ;
Δε γυρνώ στο πλάι μη θυμηθώ
την ανάσα και το περίγραμμα της μέσης σου
Οι μέρες περνάνε.
Όσο περνάνε, τα ξεχνώ και συνεχίζω
το 'χω συνηθίσει πλέον.
Μα τώρα;
Τώρα υπάρχει ελπίδα.
Ελπίδα πως θα σε ξαναδώ.
Την ανάσα, το περίγραμμα, τη μυρωδιά.
Οι μέρες περνάνε,
μα ακόμα δε νιώθω πως πρέπει να διαλέξω
εσένα ή όχι,
θα 'πρεπε;
Η μυρωδιά σου αρχίζει να φεύγει από τα σεντόνια,
όχι όμως από το μυαλό μου
- θα φύγει ποτέ;
Δε γυρνώ στο πλάι μη θυμηθώ
την ανάσα και το περίγραμμα της μέσης σου
Οι μέρες περνάνε.
Όσο περνάνε, τα ξεχνώ και συνεχίζω
το 'χω συνηθίσει πλέον.
Μα τώρα;
Τώρα υπάρχει ελπίδα.
Ελπίδα πως θα σε ξαναδώ.
Την ανάσα, το περίγραμμα, τη μυρωδιά.
Οι μέρες περνάνε,
μα ακόμα δε νιώθω πως πρέπει να διαλέξω
εσένα ή όχι,
θα 'πρεπε;
love poetry its like speaking for leal things ,everyday things and enlarg them to take thein real dimensions
ΑπάντησηΔιαγραφήενδιαφερουσα προσπαθεια βακαλουδη τσουνιορ
ΑπάντησηΔιαγραφή