Στο τραπέζι, τα ψίχουλα έχουν γίνει πλέον πετραδάκια. Η τηλεόραση παίζει μόνο μπλε και πράσινα χρώματα. Το πόμολο της πόρτας έχει μείνει τόσο καιρό αγύριστο, αχρησιμοποίητο, που δύσκολα μπορεί πια να γυρίσει. Οι καναπέδες, πέρα από τη σκόνη, είναι του κουτιού. Κανείς δεν κάθεται εδώ και καιρό πάνω τους κι έτσι η φθορά είναι μηδαμινή εκτός από τη σκόνη και τον σκόρο. Όσες λάμπες απέμειναν να λειτουργούν έχουν κρεμάσει από το καλώδιό τους και ρίχνουν ένα αδύναμο κιτρινωπό φως στο δωμάτιο. Το κρεβάτι τρίζει και πρέπει να 'χει σπάσει στη μια πλευρά. Η πρόσβαση στο μπαλκόνι έχει γίνει αδύνατη από τις κουτσουλιές και τις λοιπές βρωμιές. Οι μπαλκονόπορτες και τα παράθυρα κι αυτά βρώμικα. Η υγρασία του τόπου έχει χτυπήσει το σπίτι. Σοβάδες έχουν πέσει σε μερικά σημεία και αλλού, οι τοίχοι έχουν μουχλιάσει. Σ' αυτό το σπίτι που αργοπεθαίνει, το μόνο ζωντανό είναι μια γυναίκα. Πάντως από τα παραπάνω καταλαβαίνει κανείς πόσο ζωντανή είναι και η ίδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου